Stella Weekender with a touch of gold

Een nieuwe Stella? Ja, nog eentje! Heb je d’r twee nodig dan? Bwa, wat is “nodig”?  Eigenlijk wel. Onze eerste weekender wordt vaak gebruikt, dus een tweede kan geen kwaad.  Dat vond zelfs Manlief (die soms bedenkingen heeft bij mijn groeiende tassenvoorraad).  En ik, ik naai dit patroon gewoon héél erg graag.  Kan ik je overtuigen er ook een te naaien?

Bij mij heeft een tas-project tijd nodig om te “rijpen” in mijn hoofd.  Ik koop zelden, de eerste keer dat ik een stof zie. Dat weten de stoffenwinkels waar ik kom intussen wel.  Zo ging het ook met deze buitenstof, al 3 keer bekeken en gevoeld, maar niet gekocht.  Toch bleef deze plakken in mijn hoofd. Langzaam aan begin ik zo’n tas dan te “zien”: welke delen in welke kleuren, de kleur ritsen, fournituren enz. Dan pas ga ik shoppen.

De Stella is een van mijn favorieten om te naaien.  Oké, je maakt ze niet op een dagje. En ja, je hebt veel te knippen.  Maar het is zo’n leuk naaiwerk!  Zelfs voor mij.  Ik naai op een slakkegang-tempo, maar vind dat steeds minder erg.  (#sewingismytherapy, of zoiets?) En dit patroon geeft zó veel voldoening als je het ziet “groeien”.   Je begint met het maken van het voorpand. Dat is zoals een puzzel die in elkaar valt.  Het achterpand is supersnel klaar.

Daarna het ritsgedeelte, dat je verbind met zijpanelen en bodemstuk. Je krijgt dan een cirkelvormige structuur.

Mijn persoonlijke touch? Inderdaad, nog 😱 extra versteviging.  Eens het voor- en achterpand klaar zijn, leg ik daarbovenop nog Fast2Fuse.  Netjes in vorm geknipt, binnen de naadwaarde en een halve centimeter kleiner dan het paspelstiksel.  Dat pers ik bovenop de Style-Vil.  Geloof me vrij, deze tas “staat” en “heeft vorm”. (Alle foto’s zijn gemaakt van een lege tas, nvdr😂).  De hengsels vaststikken en je bent klaar voor het toverwerk!  De assemblage: het bevestigen van de voor/achterpanden aan de cirkelvormige structuur. En dan, tah-dah!

Voor deze uitvoering speelde ik met kleuren.  In tegenstelling tot het originele patroon deed ik het hele voorpand in de hoofdstof.  Enkel de bodem, zijdelingse steekzakken en hengsels gebruikte ik een contrastkleur. En natuurlijk werden er tasvoetjes geplaatst.

Ook binnenin volgde ik het kleurenspel.  Ik koos voor een basic voering in blauw.  Het merendeel van al die binnenzakken zie je toch niet. Ik probeer, als het kan, niet meer de héle voering in dure stof te doen.  Enkel hier en daar een zichtbaar flapje of zakje in goudkleurig. Ik versierde ook alle steekzakken (binnen en buiten) bovenaan met paspel.

Hier staan ze zusterlijk naast elkaar.  Mijn eerste Stella, de stoere in jeansblauw en bruin. En de tweede Stella, een zachtere elegante in grijsblauw en goud.  Zo zie je maar, hoe de stofkeuze een look van een tas kan veranderen hé.

En wist je al dat dit patroon niet alleen tof is om te naaien? Maar dat het ook een hele handige reistas/weekendtas is?  Ze is ook heel geschikt als luiertas, kijk maar naar de versie van Lieve.  Of ook als logeertas voor kids, zoals deze prachtige versie van Carolien.  Het formaat vind ik het grootste voordeel.  Niet mega groot, wel praktisch!  Zowel qua inhoud: de bodem is groot genoeg (zelfs voor geplooide kleren), je kan ook hoog stapelen, de tas heeft een héél ruime opening en sluit makkelijk af.  Maar ook qua vorm: de tas kan makkelijk in de auto, in de koffer ergens naast of zelfs achter de voorste rij.

En, heb ik je al kunnen overtuigen om er ook een te gaan maken?

En wie denkt:  “maar dat kan ik niet”, wil ik tegenspreken. Als je kan recht stikken en stap per stap instructies volgen kan jij dat ook!