Sew challenge: een overgetekende cardigan

Een uitdaging aangaan, dat is uit je comfort zone treden.  En dat heb ik gedaan!  Het was puzzelen en proberen, maar wél leuk.  Dit is het verhaal over mijn allereerste sew-challenge.

De stof had ik gekregen via de sponsoring op de blogmeet.  Ik zou het niet zelf uitgekozen hebben, het is een kwaliteitsstof en wel super zacht, maar niet in kleuren waar ik meteen naar grijp.  Nu dat ik het mocht gebruiken voor mijn mama, kreeg ik er ineens een heel ander beeld over.  Dat zou wel gaan!  Mijn moeder, met haar zilverwitte haren, staat tegenwoordig prachtig met sterke kleuren, en als ik er donkerbruin zou bijvoegen zou het haar goed staan.  Stof gebruiken: graag! 1. Check! Iets voor mama maken: dat lukt ook wel. 2. Check!

Het derde criterium was DE grote uitdaging.  Niet dat ik het lastig vind om een ongebruikt patroon te maken, dat doe ik wel vaker :-).  Maar mijn mama kwam met een afgedragen vestje in de hand: “kan je dat niet namaken in die stof?”  Euhm, tja, een patroon tekenen van een gekocht kledingsstuk?   Dat had ik nog nooit gedaan.  Na de vest wat gedraaid en gekeerd te hebben dacht ik: dat moet wel lukken.  Het is een A-typisch patroon voor een cardigan.  Er zijn aangeknipte mouwen en een openvallende colkraag.  Uiteindelijk kwam ik uit op slechts 1 patroondeel!  Voor de voorpanden liet ik een “nekflap” die de kraag zou vormen, en voor de achterpanden plooide ik dit flap-stuk naar achter en sneed een ronde halsuitsnijding.

Bovendien waren het de details van de vest die mijn mama zo mooi vond, een “naad-sierstiksel” op de rug, en de gerimpelde kraag.  Om de naad te imiteren sneed ik geen 2 rugpanden uit, maar legde het patroon op MR enkele milimeters naast aan de stofvouw.  Deze stofvouw stikte ik door op 2mm, daarna plooide ik de stukken stof open en kreeg 1 rugpand.  Voor de kraag stikte ik een stukje elastiek binnenin op de naad.

Omdat het een cardigan is (zonder sluiting) die gewoon openvalt, heb ik getwijfeld over de afwerking van de voorpanden.  Immers, deze interlock is op zich al tamelijk dik en ik wilde de cardigan niet te veel “verzwaren”.  Na wat teststrookjes kwam ik op de volgende eenvoudige oplossing: de rand overlocken en deze 8mm naar binnen plooien en daarna met een zigzag vastzetten.  Voilà: een simpele afgewerkte rand, die best kan met een binnenkant van de stof die ook gezien mag worden.

Als laatste wil ik toch ook een beeld geven hoe de vest aan past.  Vandaar dat ik tijdens een familiefeest snel in de achtertuin wat foto’s heb genomen.  Ofschoon dat mijn mama liever niet herkenbaar op het internet wil, geven deze foto’s toch een impressie.

Ik gaf de cardigan cadeau op 15 augustus, de “Antwerpse Moederdag”.   Ze was er gelukkig blij mee.  De stof bevalt ook mijn mama, het blijkt een heel warm vestje te zijn als je het draagt!

Al met al was dit dus een ware uitdaging.  Ik heb echt mijn grenzen verlegd. Ten eerste door zonder patroon te werken en iets van een bestaand stuk over te tekenen.  Daarenboven het naaien zonder werkbeschrijving en het uitproberen van diverse technieken en afwerkingen.  Ik ben er van overtuigd dat ik me daaraan nog niet gewaagd zou hebben zonder deze sew challenge.  Hieruit volgt wel dat mijn naai-zelfvertrouwen een grote boost heeft gekregen.  Dus bij deze van harte:

Benieuwd naar de andere uitdagingen? Deze dames vertellen je er vandaag meer over:

Patat & Kroket ♥  Girlsinuniformblog ♥ Mimaloki

Sew Blondes ♥  C’est Saar !! ♥ Vlijtig Liesje Knutselt ♥ Mama Creatief